„Niewinne kłamstwo” EM przerodziło się w oskarżenia o napaść na tle seksualnym, twierdzi obrona podczas procesu byłych juniorów

Humphrey twierdzi, że ofiary traumatycznych wydarzeń „mogą nie pamiętać całego i szczegółowego zdarzenia”, ale mają „nadrzędną i trwałą pamięć” tego, co ich przeraża.

EM zeznał, że „przetworzenie” tego zdarzenia zajęło lata, co jest niewiarygodne – dodaje.

„Nie trzeba lat, żeby zrozumieć, że się bałeś” – mówi Humphrey.

Prosi sędziego, aby wziął pod uwagę fakt, że EM najpierw powiedziała, że ​​się bała, gdy składała pozew cywilny, i twierdzi, że „zaplanowała” swój strach, aby wzmocnić swój pozew.

Dwóch świadków obrony, wówczas juniorzy świata w hokeju na lodzie Tyler Steenbergen i Brett Howden, zeznali, że EM prosiła mężczyzn o seks z nią i ich do tego namawiała. Carter Hart (jedyny oskarżony mężczyzna, który stanął na mównicy) również zeznawał na ten temat, Humphrey przypomina sędziemu.

EM zeznała, że ​​była przestraszona, a jej umysł nie był połączony z ciałem, gdy mężczyźni zmuszali ją do wykonywania czynności seksualnych.

Humphrey jednak mówi przed sądem, że to „szaleństwo” i „absurd” myśleć, że kiedy EM się bała, zrobiła coś więcej, niż tylko posłuchała tego, co mówili mężczyźni.

„Kiedy jesteś przerażony, robisz minimum, aby uniknąć krzywdy. Poddajesz się żądaniom. To absurdalne mówić, że „wymyśliłem sobie taką zgodę, że aby wyjść z pokoju, zaproszę wszystkich do seksu ze mną”.

Gdyby EM naprawdę bała się w pokoju hotelowym, powiedziałaby o tym detektywowi Stephenowi Newtonowi podczas pierwszego przesłuchania, mówi Humphrey. (Newton prowadził pierwsze śledztwo, rozpoczęte w 2018 r., które zakończyło się kilka miesięcy później bez postawienia zarzutów).

„Gdyby była przestraszona w pokoju i to byłby prawdziwy powód jej udziału w aktach seksualnych, powiedziałaby to” – mówi Humphrey. „Nie powiedziała, że ​​się boi lub boi, ponieważ się nie bała lub nie bała”.

EM powiedziała policji, że była pijana, ale później, w swoim pozwie cywilnym, stwierdziła, że ​​była „przerażona” – zeznaje Humphrey w sądzie.

Adwokat McLeod twierdzi, że EM stała się „sprawą ogólnokrajową” po tym, jak jej pozew został rozstrzygnięty przez Hockey Canada i sprawa ujrzała światło dzienne (o czym jako pierwszy poinformował Rick Westhead z TSN).

Mężczyźni nie dowiedzieli się o pozwie aż do momentu jego rozstrzygnięcia i pojawienia się w wiadomościach, a Humphrey twierdzi, że „obciążyło” to stronę obrony „jednostronną narracją na lata”.

„Ona ma interes w poparciu narracji, którą przedstawiła swojej rodzinie i która posłużyła do zabezpieczenia ugody z Hockey Canada, która jest teraz znana wszystkim. To właśnie na tym tle Wasza Wysokość musi rozważyć jej dowody” – mówi Humphrey.

EM „nie bierze żadnej osobistej odpowiedzialności” za swoje czyny i domyślnie przyjmuje „twierdzenia o pijaństwie i strachu jako usprawiedliwienie wszystkich tych czynów”, mówi. „Ona nie jest uczciwym ani wiarygodnym świadkiem” i ma „motyw do zmyślania”.

Według Humphrey, EM opowiedziała swojej mamie „niewinne kłamstewko, które przerodziło się w dochodzenie karne”, ponieważ żałowała, że ​​piła za dużo, zdradziła swojego chłopaka i była „seksualnie odważna” z grupą mężczyzn.

W zasadzie EM nie chciała, żeby jej mama dowiedziała się, że upiła się i uprawiała seks, więc wymyśliła historię, a jej mama i jej chłopak zanieśli sprawę na policję i do Hockey Canada, twierdzi Humphrey, sędzią Marią Carroccia.

„Ona chce, żeby ludzie postrzegali ją jako ofiarę, a nie osobę, która podejmowała osobiste decyzje” – mówi. „W miarę jak jej pijaństwo malało, mogła nie chcieć przyznać się innym lub sobie, że właśnie uprawiała seks z wieloma mężczyznami w pokoju hotelowym, z którymi po prostu uprawiała seks tej nocy”.

David Humphrey, prawnik Michaela McLeoda, jest pierwszym prawnikiem oskarżonych mężczyzn, który wygłosi mowy końcowe. Jak twierdzi, skupi się na wiarygodności i rzetelności zeznań EM.

„To przypadek, w którym obrona ma całe mnóstwo bogactw — mnóstwo przekonujących argumentów dotyczących wiarygodności i rzetelności zeznań EM” — argumentuje Humphrey.

Sprawa dotyczy zgody, a odpowiedzialność za udowodnienie zarzutów spoczywa na Koronie. Humphrey mówi, że istnieje „niewinne wyjaśnienie”, które wyjaśnia, dlaczego EM wymyślił to, co się wydarzyło.

„To EM postanowiła porzucić powściągliwość” – twierdzi – i ona chętnie brała udział w piciu i tańcach, a następnie w wydarzeniach w pokoju hotelowym.

Początkowo może nie planowała takiego wieczoru, ale „jej zahamowania się zmniejszyły, a zainteresowanie seksem wzrosło”.

Gdy powraca trzeźwość, pojawia się żal i „troska o osobistą reputację” – mówi Humphrey sądowi.

Dzień dobry. Nazywam się Kate Dubinski, jestem reporterką mieszkającą w Londynie, która relacjonuje ten proces od samego początku.

Ponownie, zwolennicy EM byli obecni przed budynkiem sądu dziś rano, gdy rozpoczynały się mowy końcowe. Jest też wielu członków społeczeństwa zarówno w głównej sali sądowej, jak i w sali dodatkowej.

Każdy z pięciu zespołów obrony najpierw wygłosi mowy końcowe i powiedział, że każda z nich zajmie od jednej do dwóch godzin. Następnie Korona będzie miała czas na przedstawienie swoich argumentów.

Według Michaela Coristine’a, byłego starszego prokuratora, który obecnie pracuje jako adwokat zajmujący się obroną w sprawach karnych w Toronto, po tygodniach składania zeznań ostatnie mowy, których wysłuchamy począwszy od dziś, będą zależeć od przygotowań.

„Ci prawnicy spędzili godziny i godziny, setki godzin, aby dojść do tego punktu, wertując wszystkie oświadczenia, wszystkie dowody”, powiedziała mi Coristine, która nie jest zaangażowana w proces o napaść seksualną w hokeju juniorów na świecie. „Nie ma »nocy w improwizacji«. To wszystko jest starannie skonstruowane, opracowane. Wnioski końcowe zostały prawdopodobnie napisane tygodnie wcześniej w oczekiwaniu na problemy”.

Obrona może podnosić argumenty budzące uzasadnione wątpliwości, dotyczące tego, czy gracze mogli błędnie sądzić lub mieć uzasadnione obawy, że EM wyraził zgodę – powiedział.

„Z pewnością skupiłbym się na mocnych stronach dowodów mojego klienta i dowodach potwierdzających je, a mniej na szkodliwych częściach, nadal je konfrontując, ponieważ chcesz być wiarygodny w oczach sędziego i zawsze przyznawać, że oskarżyciel miał jakieś dowody, w przeciwnym razie nie byłoby nas tutaj”.

Coristine twierdzi, że obrona nie musi niczego udowadniać — wystarczy, że podważy te czynniki.

„Jeśli sędzia przybędzie i wzruszy ramionami i powie: »Słuchajcie, mam przeczucie, że w tym pokoju wydarzyło się coś, co nie było zgodne z prawem lub nie było konwencjonalne, a może nawet nie było zgodne, ale nie mogę być tego pewien«, to jest to wygrana obrony. Zawsze tak jest w każdej sprawie”.

Na początku przemówienia końcowego obrońcy pokrótce wyjaśnimy koncepcję „uzasadnionej wątpliwości”.

„Uzasadniona wątpliwość jest ważną zasadą w systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w ogóle” – mówi Lisa Dufraimont, profesor z Osgoode Hall Law School w Toronto, która nie jest zaangażowana w sprawę hokeja juniorów na świecie.

„Oskarżonego uważa się za niewinnego, a następnie to oskarżyciel, prokurator, musi udowodnić ponad wszelką wątpliwość, że jest on winny, że popełnił wszystkie elementy przestępstwa” – dodaje Dufraimont.

„Oznacza to tak naprawdę, że jeśli istnieje wiarygodny pogląd, rozsądna historia, którą można zaakceptować na podstawie dowodów, że dana osoba jest niewinna, to zostanie ona uniewinniona”.

Dufraimont twierdzi, że w jakiejkolwiek sprawie karnej Prokuratura ma trudności ze spełnieniem tego standardu.

„W sprawach o napaść na tle seksualnym” – mówi – „zdobycie dowodów ponad wszelką wątpliwość jest szczególnie trudne, ponieważ często mamy do czynienia z kwestią zgody”.

Często oznacza to, że sędzia musi wziąć pod uwagę szereg czynników, próbując ustalić, czy osoba składająca skargę wyraziła zgodę.

„Musimy przyjrzeć się temu, co skarżący powiedział i zrobił w tamtym czasie. Mogą istnieć problemy z wiarygodnością twierdzeń skarżących, mogą istnieć problemy z wiarygodnością innych świadków lub oskarżonego, którzy byli obecni w pokoju w kwestii zgody, więc jest to naprawdę trudna kwestia do rozwiązania w zakresie dowodów poza uzasadnioną wątpliwością” – powiedziała.

Sędzia, jak mówi Dufraimont, musi przyjrzeć się dowodom bezpośrednim i poszlakowym, które ważą w obu kierunkach i ustalić, czy spełniają one standard dowodu ponad wszelką wątpliwość. Może również zdecydować się na zaakceptowanie części, żadnego lub wszystkich zeznań świadka.

„Łatwiej powiedzieć niż zrobić” – powiedziała. „Ostatecznie to Korona musi udowodnić sprawę ponad wszelką wątpliwość. Jeśli sędzia nie będzie wiedział, komu wierzyć, oskarżeni zostaną uniewinnieni”.

Ostatni świadek w procesie, detektyw London Police Service, który kierował śledztwem w 2022 r., które doprowadziło do postawienia zarzutów pięciu oskarżonym, zakończył składanie zeznań w ostatni poniedziałek.

Kate Dubinski, moja koleżanka, która relacjonowała proces od samego początku, była w sądzie w Londynie, aby wysłuchać, co miała do powiedzenia detektyw Lyndsey Ryan.

Podsumowała zeznania Ryana w tym artykule , więc zapoznaj się z nim, aby zobaczyć, gdzie zakończyło się postępowanie, zanim dziś rozpoczną się mowy końcowe.

Minęło kilka dni, odkąd mieliśmy stronę na żywo z relacjami z rozprawy. To dlatego, że ostatni świadek zakończył zeznania 2 czerwca, a sąd odroczył rozprawę do końca tygodnia, aby prawnicy mogli przygotować swoje mowy końcowe.

Proces trwał trzy miesiące, a na sali sądowej doszło do wielu dramatycznych zwrotów akcji.

Aby być na bieżąco z tym, jak wyglądają sprawy, moja koleżanka Katie Nicholson przygotowała pomocny cotygodniowy przegląd zeznań i kluczowych momentów.

Możesz to sprawdzić tutaj .